BANTLAMA

Bantlama sıklıkla, rehabilitasyona ek tamamlayıcı bir tedavi olarak kullanılmaktadır. Uygulama 2 farklı amaçla yapılır. Fizyolojik amaçta bant; ağrı algısı, ödem kontrolü veya basit bir şekilde hastanın vücut pozisyonunu düzeltmesi için hastaya geri bildirim vererek değişimi etkilemek amacıyla uygulanır. Mekanik amaçta ise bant; hatalı hareket kalıbını değiştirmek için uygulanır. Bu hatalı hareket kalıbı, yaralanmaya neden olabilir veya yaralanan dokunun düzgün bir şekilde iyileşmesine izin vermeyebilir. Yaralanmaları önlemek ya da daha önceden zarar görmüş olan bir dokunun iyileşmesini desteklemek amacıyla kullanılan terapatik bantların çeşitli türleri bulunmaktadır. Rijit ve elastik olmak üzere 2’ye ayrılan terapatik bantlar, son yıllarda rehabilitasyon ünitelerinde yaygın olarak kullanılmaktadır.

• Rijit bant: Hareketi sınırlandırarak ve proprioseptif girdi (duyu) sağlayarak ligamentleri ve eklemleri desteklemek için kullanılan rijit bantlamanın uygulaması iki kısımdan oluşur: Doğrudan cilde yapıştırılan taban katmanı ve bunun üzerine yapıştırılan rijit bant. Rijit bant, doğrudan hastanın cildine temas etmez. Bu bant aynı zamanda, yumuşak doku sorunlarını gidermede kullanılabilir.

• Elastik bant: Rijit banda göre daha uyumludur, bu nedenle normal doku genişlemesine izin verir. Yumuşak doku yapılarını sıkıştırmak ve desteklemek için kullanılır.Verimli bir uygulama için hastanın dikkatli değerlendirilmesi, uygulama yapılacak kasın iyi seçilmesi, bantlamanın hangi amaçla yapılacağının iyice belirlenmesi, uygulanacak kasa doğru pozisyonun verilmesi ve bandın gerginliğinin doğru ayarlanması önemlidir. Bütün bunlar yapılacak tedavinin başarısını önemli ölçüde etkiler. Eğer beklenilen sonuç alınmazsa hasta ve tedavi yöntemi tekrar değerlendirilmelidir. Son yıllarda özellikle kinezyo bant ve dinamik bant uygulamaları yaygın bir hale gelmiştir.